Know-how jako przedmiot aportu do spółki z o.o.
Pojęcie know-how nie zostało zdefiniowane prawnie. Próbę określenia tego pojęcia podjęła Międzynarodowa Izba Handlowa w Paryżu. Know how oznacza całokształt wiadomości, które obejmują fachową wiedzę oraz doświadczenie w zakresie technologii i procesu produkcyjnego dla określonego wyrobu.
Know-how przedsiębiorstwa obejmuję między innymi: systemy standardów jakości obsługi konsumenta, a także sposoby obniżania kosztów produkcji.
Prawa majątkowe do rozwiązań i doświadczeń mogą być przenoszone na inne osoby. Na tej podstawie można stwierdzić, iż posiadają one zdolność aportową i dlatego mogą być przedmiotem wkładu. Kwestią sporną pozostaje jednak określenie wartości materialnej wnoszonego aportem know how. Istnieją dwie metody ustalenia wyceny danej technologii.
Jedna z nich opiera się na ustaleniu wartości wymiennej danej technologii. Zabieg ten polega na ustaleniu ceny, która może zostać zaproponowana przez kontrahenta zainteresowanego zakupem technologii. Cena powinna uwzględniać dostępność technologii na rynku, a także występowanie podobnych rozwiązań. Druga metoda polega na ustaleniu wartości użytkowej danej technologii. Przy ustalaniu tej wartości należy wziąć pod uwagę wskaźnik zysku z danej technologii, a także wielkość produkcji, dla której można znaleźć zbyt na rynku.
Opodatkowanie know-how
Zgodnie z Ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają wartości niematerialne i prawne, które stanowią równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
Na podstawie Ustawy z dnia 15 lutego 1992r. dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Odpisy amortyzacyjne powinny pomniejszać podstawę opodatkowania, a także wpływać na zmniejszenie kwoty podatku spółki. Jednakże inne zasady obowiązują w przypadku know-how. Zgodnie z wspomnianą wyżej Ustawą za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki w postaci wkładu niepieniężnego, który stanowi równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą z zakresu przemysłu, handlu i nauki. W przypadku gdy, do spółki aportem wniesiono know-how, wówczas amortyzacja tego aportu nie obniży podstawy opodatkowania spółki. Dokonywanie odpisy amortyzacyjne stanowią jedynie koszt bilansowy, który nie wpływa na podatek dochodowy spółki.
Zasady amortyzacji bilansowej
Zasady amortyzacji bilansowej wartości niematerialnych i prawnych zostały określone w Ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Należy pamiętać o tym, że:
- Odpisów amortyzacyjnych wartości niematerialnych i prawnych należy dokonywać za pomocą systematycznego rozłożenia wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji;
- Przy ustalaniu okresu amortyzacji, a także rocznej stawki amortyzacyjnej należy uwzględniać okres ekonomicznej użyteczności wartości niematerialnej i prawnej. Dodatkowo należy pamiętać o uwzględnieniu liczy zmian, na których wykorzystywana jest wartość niematerialna i prawna, a także tempo postępu technologicznego;
- Amortyzacja nie może rozpocząć się nie wcześniej niż po przyjęciu wartości niematerialnej i prawnej;
- Na dzień ujęcia w księgach rachunkowych wartości niematerialnej i prawnej należy określić stawkę i metodę amortyzacji;
- W przypadku nastąpienia zmian w technologii produkcji, wycofania z używania lub innych przyczyn, które powodują trwałą utratę wartości danych składników, należy dokonać odpowiedniego odpisu, który będzie aktualizował koszty operacyjne;
- W przypadku niematerialnych i prawnych wartości, które charakteryzują się niską jednostkową ceną początkową, można ustalić odpisy amortyzacyjne dla wartości niematerialnych i prawnych zbliżonych rodzajem lub przeznaczeniem;
Wycena aportów
Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie nakładają obowiązku powoływania biegłych rewidentów, którzy odpowiadają za sprawdzanie wyceny aportów.
Należy stosować zasadę zgodnie, z którą liczba i wartość nominalna obejmowanych udziałów powinna odpowiadać tzw. wartości zbywczej aportu. Wartość aportu określona w umowie spółki może zostać zawyżona lub zaniżona w stosunku do wartości rzeczywistej aportu. W przypadku gdy wspólnik w spółce wniósł wkład niepieniężny mający wady, jest on zobowiązany do wyrównania spółce różnicy między wartością przyjętą w umowie, a zbywczą wartością wkładu. Jeżeli dojdzie do znacznego zawyżenia wartości wkładów niepieniężnych w stosunku do ich wartości zbywczej, wspólnik, który wniósł taki wkład oraz członkowie zarządu są zobowiązani do wyrównania brakującej wartości.
AUTORZY:
- Piotr Włodawiec – partner, radca prawny
- Anna Pakulska – inżynier technologii żywności
W przypadku pytań, zapraszamy do kontaktu: food@prokurent.com
Przeczytaj również:
