novel food
Poprzez „Novel food” Komisja Europejska definiuje żywność, która nie została w znacznym stopniu spożyta przez człowieka na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej przed dniem 15 maja 1997r. Jest to data, kiedy weszła w życie pierwsza ustawa dotycząca nowej żywności. Żywność zaliczana do tej grupy produktów wchodzi w skład co najmniej jednej z 10 kategorii przedstawionych w Rozporządzeniu z 2015 roku [1].
Według Komisji Europejskiej „nowa żywność” musi być:
Powyższe warunki są niezbędne przy wprowadzeniu novel food do obrotu handlowego.
Za novel food uznaje się żywność, która jest innowacyjna, wyprodukowana przy użyciu nowych technologii i procesów produkcyjnych oraz żywność, która jest spożywana w sposób tradycyjny na terenach poza Unią Europejską [2].
Produkt może otrzymać status novel food, wyłącznie, jeżeli Komisja Europejska wyda zezwolenie na wprowadzenie nowej żywności na rynek w Unii i aktualizacji unijnego wykazu. Postępowanie w sprawie wydania zezwolenia wszczyna się:
Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać następujące elementy:
Zezwolenie na nową żywność i aktualizacja unijnego wykazu obejmuję jeden z następujących elementów:
Wniosek o wydanie zezwolenia musi być uznany przez Komisję za ważny. Oznacza to, iż wniosek objęty jest zakresem stosowania rozporządzenia z 2015 roku i zawiera informacje wymagane do oceny ryzyka i postępowania w sprawie wydania zezwolenia.
Dokumentacja przedłożona na poparcie wniosku o wydanie zezwolenia na nową żywność musi umożliwiać wszechstronną ocenę ryzyka nowej żywności. Wnioskodawca ma obowiązek dostarczyć kopię dokumentów, poświadczających o stosowanych procedurach oraz strategii stosowanych przy gromadzeniu danych. Badania toksykologiczne przeprowadza się w obiektach odpowiadających wymogom dyrektywy 2004/10/WE [4].
Zgodnie z ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia organem odpowiedzialnym za przeprowadzenia postępowania dotyczącego wstępnej oceny naukowej odnośnie do nowej żywności jest Główny Inspektor Sanitarny. Krajowymi jednostkami naukowymi upoważnionymi do przeprowadzania ww. postępowania są: Instytut Żywności i Żywienia, Państwowy Zakład Higieny, Państwowy Instytut Weterynaryjny – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach [5].
Podmiot, który zamierza wprowadzić na rynek produkt kwalifikowany jako „nowa żywność” w sytuacji, gdy nie jest pewien czy dana żywność objęta jest kategoriami z Rozporządzenia z 2015 r., konsultuję się z państwem członkowskim, w którym zamierza wprowadzić tę żywność.
Wniosek o konsultację należy składać w wersji elektronicznej. Dokument musi zawierać:
Państwo członkowskie będące odbiorcą określa swoje stanowisko w sprawie statusu nowej żywności w ciągu czterech miesięcy od dnia, w którym wydało decyzję w sprawie ważności wniosku o konsultację. Rozporządzenie uwzględnia możliwość złożenia do państwa członkowskiego wniosku o zgodę na poufne traktowanie informacji zawartych we wniosku. Poufność nie obejmuję między innymi takich informacji jak: nazwa i opis żywności, streszczenie badań oraz nazwa wnioskodawcy [4].
Rozporządzenie z 2017 r., ustanawia wykaz „nowej żywności”. Zawiera zestawienie wszystkich nowych środków spożywczych, które dotychczas zostały dopuszczone do obrotu w Unii Europejskiej. Zawiera warunki użytkowania, wymagania dotyczące etykietowania i ich specyfikacje. Wykaz unijny jest aktualizowany przez Komisję w celu dodania nowej żywności, która uzyskała zezwolenie [5].
Oprócz ustanowionego wykazu, źródłem informacji o danych składnikach jest Katalog Nowej Żywności. Stanowi on zbiór składników żywności wraz z dostępną na daną chwilę informacją o statusie danego składnika [6].
Komisja może zwrócić się do Urzędu o wydanie opinii. Urząd przyjmuje opinię w terminie dziewięciu miesięcy od dnia otrzymania ważnego wniosku o zezwolenie.
Przepisy unijne dotyczące nowej żywności dotyczą również nowej żywności importowanej z państw trzecich. Produkty wprowadzane na rynek muszą posiadać historię bezpiecznego stosowania żywności w państwie trzecim. Oznacza to, iż bezpieczeństwo danej żywności zostało udowodnione na podstawie składu oraz doświadczeń z ciągłym stosowanej danej żywności przez co najmniej 25 lat w zwyczajowej diecie przez znaczącą liczbę osób w co najmniej jednym państwie trzecim [1].
Autorzy:
Źródła:
Cookie | Duration | Description |
---|---|---|
cookielawinfo-checbox-analytics | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics". |
cookielawinfo-checbox-functional | 11 months | The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional". |
cookielawinfo-checbox-others | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other. |
cookielawinfo-checkbox-necessary | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary". |
cookielawinfo-checkbox-performance | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance". |
viewed_cookie_policy | 11 months | The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data. |