„Służba na rzecz totalitarnego państwa” w świetle „Ustawy dezubekizacyjnej”
Ustawą nowelizującą z 16 grudnia 2016 r. wprowadzona została druga – po ustawie z dnia 23 stycznia 2009 r. – regulacja prowadząca do obniżenia rent i emerytur osobom, które pełniły służbę w organach bezpieczeństwa PRL. Mowa o Ustawie o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
Jej mocą obniżone zostały świadczenia emerytalne, przyjmując, że w przypadku osób, które pełniły „służbę na rzecz totalitarnego państwa” i które pozostawały w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., emerytura wynosi 0% podstawy wymiaru – za każdy rok „służby na rzecz totalitarnego państwa” oraz 2,6 podstawy wymiaru za każdy rok służby lub okresów równorzędnych ze służbą, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, 1a oraz 2-4 nowelizowanej ustawy.
Skutkiem nowych przepisów emerytury i renty byłych funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa PRL nie mogą być wyższe od średniego świadczenia wypłacanego przez ZUS: emerytura – 2,1 tys. zł (brutto), renta – 1,6 tys., renta rodzinna – 1,8 tys. zł.
Co warte zaznaczenia: według statystyk, zmiany objęły początkowo blisko 35.000 osób.
Ogromnych rozmiarów skutki wprowadzonej nowelizacji równoznaczne były z szeregiem wątpliwości interpretacyjnych, z którymi musiało się zmierzyć polskie sądownictwo. Powszechne bowiem stały się odwołania od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA – ustalających nową, obniżoną wysokość wypłacanych świadczeń, które w dalszej kolejności stawały się przedmiotem postępowania sądowego w nowoutworzonej sekcji XIII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Warszawie – zajmującej się wyłącznie tego rodzaju sprawami.
Do kluczowych wątpliwości powstałych na kanwie omawianej niniejszym artykułem nowelizacji należało udzielenie odpowiedzi na pytanie:
Odpowiedzi na powyższe udzielił Sąd Najwyższy, który uchwałą z dnia 16 września 2020 r. rozstrzygnął pytanie prawne sądu w Białymstoku. Co istotne, uchwała ta podjęta została w poszerzonym, 7 osobowym składzie.
Analizując wątpliwości interpretacyjne Sąd Najwyższy potwierdził pełną kognicję Sądów Pracy i (właściwość) ubezpieczeń społecznych do podejmowania ustaleń faktycznych na podstawie wszelkich dostępnych środków dowodowych.
Tym samym Sąd Najwyższy zakwestionował interpretację Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA wskazującą, że wystarczającą przesłanką do obniżenia świadczenia jest informacja o przebiegu służby (wystawiana przez IPN).
W ocenie Sądu Najwyższego wykładnia prezentowana przez ZER MSWiA jest niedopuszczalna, a sprowadzenie roli wymiaru sprawiedliwości wyłącznie do badania prawidłowości informacji przedstawionej przez IPN – mogłoby pozbawić Odwołującego się prawa do sądu.
Sąd Najwyższy podkreślił przy tym, że Państwo Polskie jest uprawnione do rozliczeń z przeszłością, jednak granice takich rozliczeń określa standard demokratycznego państwa prawnego. Cytując fragment preambuły Konstytucji RP „(…) pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie, a działaniu instytucji publicznych zapewnić rzetelność i sprawność,(…)” – Sąd Najwyższy podkreślił, że demokratyczne państwo prawa nie może stosować niedemokratycznych metod rozliczania z przeszłością.
Jeżeli zatem funkcjonariusz służb bezpieczeństwa państwa dopuszczał się łamania praw człowieka, zwalczał opozycję demokratyczną musi liczyć się z obniżeniem świadczenia. Przesądzać o tym jednak powinny indywidualne czyny konkretnego funkcjonariusza, a nie formalna przynależność – in gremio – do określonych jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych.
Niezależnie od powyższego warto jednak wspomnieć, że niektóre sądy przyjęły odmienną od Sądu Najwyższego interpretację. Wskazać można m.in. na wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 10 marca 2022 r. (sygnatura III AUa 524/21), w którym stwierdza on, że treść przepisów art. 15c w zw. z art. 13b ustawy jest jasna, zaś ich wykładnia leksykalna wskazuje wprost, że służbą na rzecz totalitarnego państwa była, zgodnie z definicją legalną sformułowaną w art. 13b ust. 1, każda służba pełniona w okresie od 22 lipca 1944 roku do 31 lipca 1990 roku w jednej z wymienionych w tym przepisie instytucji i formacji. Innymi więc słowy, sam fakt pracy w enumeratywnie wskazanej instytucji uzasadniał określenie, iż dana osoba pełniła służbę na rzecz totalitarnego państwa – bez względu na to, jakiego rodzaju funkcję i w jaki sposób wykonywała swe obowiązki.
Niezależnie od odrębnych od Sądu Najwyższego interpretacji podkreślić należy, iż należą one do mniejszości. Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Policyjnych powołując się na dane sądów – wskazuje, że już 7 tys. emerytów wygrało sprawy przed sądem okręgowym. Od tych wyroków zazwyczaj odwoływało się MSWiA. Ponad 3 tys. osób wygrało sprawy po wniesieniu apelacji i odzyskało pełną emeryturę.
W tym miejscu wspomnieć należy, że zgodnie z dominującym orzecznictwem – to na organie rentowym ciąży obowiązek wykazania, że dana osoba pełniła służbę na rzecz totalitarnego państwa. W sytuacji, gdy odwołujący się przedstawia przebieg służby, a organ rentowy go nie kwestionuje – Sąd winien uznać fakty niezaprzeczone za wykazane. Tak orzekł m.in. Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 29 marca 2022 r. (sygn. III AUa 1202/21).
Należy mieć na uwadze, że zawisłe przed sądem sprawy powstałe w skutek wejścia w życie nowelizacji „ustawy dezubekizacyjnej” – przynoszą Budżetowi Państwa korzyści.
Biorąc pod uwagę, wiek osób, którym obniżono emeryturę, statystyki GUS dotyczące długości życia i czas potrzebny na rozpoznanie sprawy przez Sądy – istnieje duże prawdopodobieństwo, że zainteresowani nie dożyją rozstrzygnięcia.
AUTORZY:
Mateusz Daniluk – Aplikant Adwokacki
Piotr Włodawiec – Radca prawny
W przypadku pytań, zapraszamy do kontaktu.
Przeczytaj również:
Kredyt może być darmowy (CHF). Miliardowe straty sektora bankowego?
Cookie | Duration | Description |
---|---|---|
cookielawinfo-checbox-analytics | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics". |
cookielawinfo-checbox-functional | 11 months | The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional". |
cookielawinfo-checbox-others | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other. |
cookielawinfo-checkbox-necessary | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary". |
cookielawinfo-checkbox-performance | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance". |
viewed_cookie_policy | 11 months | The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data. |