W Unii Europejskiej około 5 milionów rolników hoduje zwierzęta przeznaczone do produkcji żywności o wartości około 130 miliardów euro.
W celu zaspokojenia potrzeb żywieniowych swoich zwierząt potrzebują około 450 milionów ton paszy każdego roku. Wielkość takiego przedsięwzięcia wymaga ciągłego rozwoju i poszukiwania nowych możliwości. Jednym z nich jest stosowanie dodatków w celu poprawienia właściwości pasz. Miedzy innymi poprzez polepszenia smakowitości, strawności i wchłaniania składników pokarmowych.
Ustawa o paszach z dnia 11 maja 2023 roku reguluje działania podejmowane w celu wzbogacania oraz stosowania dodatków do pasz przeznaczonych w żywieniu zwierząt.
Ogólne pojęcia
Pasza – paszę w rozumieniu art. 3 ust. 4 rozporządzenia 178/2002 – „pasza” (lub „materiały paszowe”) oznacza substancje lub produkty, w tym dodatki, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do karmienia zwierząt.
Materiały paszowe – materiały paszowe w rozumieniu art. 3 ust. 2 lit. g rozporządzenia nr 767/2009 – oznaczają produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, których zasadniczym celem jest zaspokajanie potrzeb żywieniowych zwierząt, w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz produkty pozyskane z ich przetwórstwa przemysłowego, a także substancje organiczne i nieorganiczne zawierające dodatki paszowe lub ich niezawierające, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt jako takie albo po przetworzeniu, albo stosowane do przygotowywania mieszanek paszowych lub jako nośniki w premiksach.
Mieszanka paszowa – mieszankę paszową w rozumieniu art. 3 ust. 2 lit. h rozporządzenia nr 767/2009 – oznacza mieszaninę złożoną z co najmniej dwóch materiałów paszowych, zawierającą dodatki paszowe lub ich niezawierająca, przeznaczoną do doustnego karmienia zwierząt, w postaci mieszanek paszowych pełnoporcjowych lub uzupełniających.
Premiks – premiks w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. e rozporządzenia nr 1831/2003 – mieszanki dodatków paszowych lub mieszanki jednego lub więcej dodatków paszowych z materiałami paszowymi lub wodą stosowanymi jako nośniki, nieprzeznaczone do bezpośredniego żywienia zwierząt.
Wymagania
Dodatki paszowe – dodatki paszowe w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1831/2003 – substancje, drobnoustroje lub preparaty, inne niż materiał paszowy i premiksy, które są celowo dodawane do paszy lub wody w celu pełnienia, w szczególności, jednej lub więcej funkcji.
Dodatek paszowy musi spełniać następujące kryteria:
- korzystnie wpływać na cechy paszy,
- korzystnie wpływać na cechy środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego,
- korzystnie wpływać na ubarwienie ozdobnych ryb lub ptaków,
- zaspokajać potrzeby żywieniowe zwierząt,
- mieć korzystne skutki dla środowiska w wyniku produkcji zwierzęcej,
- korzystnie wpływać na hodowlę cechy użytkowe lub dobrostan zwierząt, szczególnie na skutek wpływu na florę żołądkowo-jelitową lub na strawność paszy.
Komisja Europejska prowadzi wspólnotowy rejestr dodatków paszowych. Lista dodatków paszowych jest katalogiem zamkniętym. Wyłącznie dodatki znajdujące się na liście mogą być stosowane w żywieniu zwierząt.
Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt nakłada obowiązek etykietowania dodatków paszowych.
Żaden dodatek paszowy nie może być wprowadzony do obrotu jeżeli pojemnik lub opakowanie nie jest oznaczone etykietą. Wymagane jest:
- specyficzna nazwa nadana dodatkom na mocy zezwolenia, poprzedzona nazwą grupy funkcjonalnej, wymienionej w zezwoleniu;
- nazwisko lub firma oraz adres lub zarejestrowana siedziba osoby odpowiedzialnej za informacje określone w niniejszym artykule;
- masa netto oraz, w przypadku dodatków płynnych, objętość netto albo masa netto;
- w stosownym przypadku, numer zatwierdzenia zakładu wytwarzającego lub wprowadzającego na rynek dodatek paszowy lub premiks na podstawie art. 10 rozporządzenia (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającego wymagania dotyczące higieny pasz lub, w zależności od wymogów, na podstawie art. 5 dyrektywy 95/69/WE;
- sposób użycia, zalecenia bezpieczeństwa dotyczące stosowania, włącznie z gatunkami i kategoriami zwierząt, dla których przeznaczony jest dodatek lub premiks;
- numer identyfikacyjny;
- numer referencyjny partii i datę wytworzenia.
Wyróżniamy następujące kategorie dodatków oraz przykładowe grupy funkcjonalne:
1. dodatki technologiczne:
– konserwanty – ochrona przed zepsuciem spowodowanym przez drobnoustroje lub ich metabolity
– przeciwutleniacze – ochrona przed zepsuciem spowodowanym przez utlenianie (wydłużenie czasu przechowywania)
– emulgatory – zachowanie jednolitej masy
– stabilizatory – zachowanie odpowiedniej struktury
– zagęszczacze – zapewnienie odpowiedniej konsystencji
2. dodatki sensoryczne:
– barwniki – poprawa barwy
– aromaty – wzmacnianie zapachu i właściwości smakowych
3. dodatki dietetyczne:
– witaminy
– mieszanki pierwiastków śladowych (minerały)
– aminokwasy, ich sole i inne produkty
4. dodatki zootechniczne:
– substancje polepszające stawność
– stabilizatory flory jelitowej
Nowe dodatki do pasz zatwierdzone przez Komisję Unii Europejskie
Rozporządzenie Komisji Wykonawczej (UE) 2022/1420 z dnia 22 sierpnia 2022r. dotyczące zezwolenia na stosowanie kwasu L-glutaminowego i glutaminianu monosodowego, wytwarzanych przez Corynebacterium glutamicum NITE BP-01681, jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt.
Nowe dodatki od żywności zostały zakwalifikowane do kategorii „dodatki dietetyczne” i do grupy funkcyjnej „aminokwasy, ich sole i inne produkty” oraz do kategorii „dodatki sensoryczne i do grupy funkcyjnej „substancje aromatyzujące”.
Nie wykazują działa szkodliwego dla zdrowia zwierząt, ludzi oraz środowiska. Urząd jednak informuje, że nowe dodatki mogą stwarzać ryzyko związane z wdychaniem, dlatego zaleca stosowanie środków ochronnych, aby zapobiec szkodliwym skutkom dla zdrowia ludzi.
1 stycznia 2025 roku wejdzie w życie przepis zawarty w art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o paszach, który zabrania wytwarzania, wprowadzania do obrotu i stosowania w żywieniu zwierząt pasz genetycznie zmodyfikowanych oraz organizmów genetycznie zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego.
Autorzy:
Piotr Włodawiec – Radca prawny / Starszy Partner
Paweł Buczyński – Aplikant radcowski